രാഗ: குறிஞ்சி | തല: ஆதி பல்லவி:மறைப்பேன் மன்யான் இஃதோ
நோயை இறைப்பவர்க்கு
ஊற்று நீர் போல மிகும்
உள்ளம் படர் மெலிந்திரங்கும்
அநுபல்லவி:மறைக்கவும் முடியாமல் மனம் அலைமோதுதே
உரைக்கவும் காதலர் பால்
நாணம் மேலோங்குதே
சரணம்:காதல் ஒரு புறமும் நாணம் ஒரு புறமும்
காவடித் தண்டாய் உயிர் சுமக்கும் சுமையானதே
காதல் கடலிருந்தும் காவலாம் தோணியில்லேன்
ஆதலால் பேதைநான ஆற்றும் வகையறியேன்
நள்ளிரவும் தூங்காது நான் தனியாக உள்ளேன்
நாடும் என் காதலரைக் கூடும் விதம் காண்கிலேன்
உள்ளம் போல் நானும் அவர் இடம் சேர முடியுமானால்
வெள்ளமாம் கண்ணீரில் என் கண்களும் நீந்திடுமோ
