രാഗ: பேகடா | തല: ஆதி பல்லவி:கூடா ஒழுக்கத்துடன் கூடும் களவு தன்னைக்
கூடவும் கூடாதே நண்பா
அநுபல்லவி:கேடாகும் களவின் கண் கிளைத்திடும் காதலால்
கிட்டும் பயன் நுகர்ந்தால்
ஓட்டும் நம்மைத் துன்பமே
சரணம்:"களவினா லாகிய ஆக்கம் அளவிறந்து
வளர்வது போலக்கெடும்" என்னும் உண்மை அறிந்து
அளவின்கண் நின்றொழுகும் ஆற்றல் மிகப் பெறுவாய்
அன்பருள் சார்ந்து நின்றே துன்பமெல்லாம் தவிர்வாய்
பஞ்சப் பிணிகள்பல பயமுறுத்த வந்தாலும்
பார்ததுன்னைத் தண்டிப்பவர் யாருமில்லை என்றாலும்
வஞ்சித்து வாழும் எண்ணம் நெஞ்சத்திலும் கொள்ளாதே
வள்ளுவர் சொல்லும் நல்லவழி இது தவறாதே
