ශරිර ශෝභාව අඩුවීම

சிறுமை நமக்கொழியச் சேட்சென்றார் உள்ளி
நறுமலர் நாணின கண்.   (௲௨௱௩௰௧ - 1231)
 

මා දුක් සිඳ දමන - අටියෙන් බැහැර යන ලද සැමියා ගැන සිතා - දෙනෙත පැරදුනී සුවඳ කුසුමට (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇡)

நயந்தவர் நல்காமை சொல்லுவ போலும்
பசந்து பனிவாரும் கண்.   (௲௨௱௩௰௨ - 1232)
 

මැලවී කඳුලු ලන - අසරණ මගේ දෙ නුවන් රසවතා කම් සුව - කියනු වැනිම ය නො දීමක් ගැන (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇢)

தணந்தமை சால அறிவிப்ப போலும்
மணந்தநாள் வீங்கிய தோள்.   (௲௨௱௩௰௩ - 1233)
 

වියෝවග අඩ ගා - දන්වනු වැනිය හැකිළී මගුල් දවසේ දී - පිපී සපිරුණු මගේ උර තල (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇣)

பணைநீங்கிப் பைந்தொடி சோரும் துணைநீங்கித்
தொல்கவின் வாடிய தோள்.   (௲௨௱௩௰௪ - 1234)
 

රසවතු ගෙ වියොවින් - සුසිනිඳු වටොර මැලවුනි මහත් බව අඩු වී - දෙ අත මිණි බැඳි වළලු වැටුණා (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇤)

கொடியார் கொடுமை உரைக்கும் தொடியொடு
தொல்கவின் வாடிய தோள்.   (௲௨௱௩௰௫ - 1235)
 

නපුරාගේ නපුරු - ගතිය මේ යැ යි පවසයි ලිස්සා ගෙන වැටුණ - වළලු සහ සිරි මැලවි වටොරත් (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇥)

தொடியொடு தோள்நெகிழ நோவல் அவரைக்
கொடியர் எனக்கூறல் நொந்து.   (௲௨௱௩௰௬ - 1236)
 

වළලු ලිස්සා යයි - උරතල යුවල හැකිළෙයි සෝකය පළ කෙරෙමි - නපුරුයැයි කියනුවට දුකිනී (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇦)

பாடு பெறுதியோ நெஞ்சே கொடியார்க்கென்
வாடுதோட் பூசல் உரைத்து.   (௲௨௱௩௰௭ - 1237)
 

හැකුළුනු උරය ගැන - නපුරාට සිත මුමුණා ආ ෟ සිතේ ෟ ඔබහට - උසස් බව ලැබෙනුයේ කෙලෙස ද? (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇧)

முயங்கிய கைகளை ஊக்கப் பசந்தது
பைந்தொடிப் பேதை நுதல்.   (௲௨௱௩௰௮ - 1238)
 

මරා මිණි වළලු - සුපැළඳි රුවැති කත ගේ නළල සුදුමැලි විය - සසඟයෙහි අත් ඈත් කළවිට (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇨)

முயக்கிடைத் தண்வளி போழப் பசப்புற்ற
பேதை பெருமழைக் கண்.   (௲௨௱௩௰௯ - 1239)
 

සසඟය අතර රැඳි - සිසිලෙක් ඇතුල් වීමෙන් අහිංසක ඇය ගේ - කුළුණුබර වූ නුවන් මැලවුණි (𑇴𑇢𑇳𑇬𑇩)

கண்ணின் பசப்போ பருவரல் எய்தின்றே
ஒண்ணுதல் செய்தது கண்டு.   (௲௨௱௪௰ - 1240)
 

බැබලුණු නළල් තල - මැලවුන ගතිය රඳවා කළ කිරියක් බලා - නුවන් සුදුමැලි බවින් කැළඹුණි (𑇴𑇢𑇳𑇭)

பு. ஆ. முத்துக்கிருஷ்ணன் (திருக்குறள் இசைமலர்)

Raga: செஞ்சுருட்டி  |  Tala: ஆதி
பல்லவி:
சிறுமை நமக்கொழியச் சேட்சென்றார் உள்ளி
நறுமலர் நாணின கண் - பாங்கி
நறுமலர் நாணின கண்

அநுபல்லவி:
அருமை மணாளரின் பிரிவை ஆற்றாமலே
அந்தோ உறுப்பு நலன்
அழிதலுக் கென்ன செய்வேன்

சரணம்:
கோரிக்கை நிறைவேறிக் கூடிக் களித்திருந்தோம்
குறையும் பொருளை வேண்டி நிறைபொருள் எனை மறந்தார்
வாரித் தழுவிய நாள் பூரித்த தோளிரண்டும்
வாடி மெலிந்ததுவே வளையும் கழன்றதுவே

உண்ணும் உணவும் வேண்டா வெறுப்பாகக் கசந்தது
ஊரிற் பறை அறைய உண்கண்ணும் பசந்தது
எண்ணும் நெஞ்சே நீ அந்தக் கொடியவர் முன் செல்வாயா?
என்தோளின் பூசல் சொல்லிப் பெருமையும் கொள்வாயா?




ජනප්‍රිය පරිච්ඡේදය

ජනප්‍රිය දෙපදය

දෙපද වල නැවත භාවිතා වන වචනය
වැඩි වශයෙන්ම නැවත භාවිතා වන වචනය
  1. படும் - 42
  2. தரும் - 37
  3. இல் - 32
  4. கெடும் - 28
  5. இல்லை - 22

දෙපද ආරම්භයේදී නැවත භාවිතා වන වචනය
දෙපද වල බහුලම පළමු වචනය
  1. ஆற்றின் - 5
  2. இன்பம் - 5
  3. நனவினால் - 5
  4. காமம் - 4
  5. காமக் - 4

දෙපද අවසානයේදී නැවත භාවිතා වන වචනය
දෙපද වල බහුලම අවසාන වචනය
  1. படும் - 42
  2. தரும் - 37
  3. இல் - 32
  4. கெடும் - 28
  5. செயல் - 22