දුර්වර්ණවීම

நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்தவென்
பண்பியார்க்கு உரைக்கோ பிற.   (௲௱௮௰௧ - 1181)
 

පෙම්වතුගෙ වියොවට - එකඟ වූ මා සිරුරෙහි දුර්වර්ණය නගී - මෙ ආ තතු පවසන්නෙ කාට ද? (𑇴𑇳𑇱𑇡)

அவர்தந்தார் என்னும் தகையால் இவர்தந்தென்
மேனிமேல் ஊரும் பசப்பு.   (௲௱௮௰௨ - 1182)
 

හේ සුදුමැලි බවත් - කාමුක වේදනාවත් අත මාරුවට දී - තුරුණු බව සහ විළිය ගෙන යේ (𑇴𑇳𑇱𑇢)

சாயலும் நாணும் அவர்கொண்டார் கைம்மாறா
நோயும் பசலையும் தந்து.   (௲௱௮௰௩ - 1183)
 

ගත සුදුමැලි පැය - සැම තැන පැතිර යනුයේ ඔහුගෙන් ලත් නිසයි - මහත් සාඩම්බර විලාසෙන් (𑇴𑇳𑇱𑇣)

உள்ளுவன் மன்யான் உரைப்பது அவர்திறமால்
கள்ளம் பிறவோ பசப்பு.   (௲௱௮௰௪ - 1184)
 

හැම විට ම ඔහු ගුණ - පවසමි සිතමි එනමුදු සිරුරෙහි මට හොරා - ලැබුණ සුදුමැලි පෑය පැතිරේ (𑇴𑇳𑇱𑇤)

உவக்காண்எம் காதலர் செல்வார் இவக்காண்என்
மேனி பசப்பூர் வது.   (௲௱௮௰௫ - 1185)
 

ඔන්නෟ බලනුව, මා - පෙම්වතා යන කෙණෙහි ම මෙන්න ෟ බලනුව, මේ - ගතෙහි සුදුමැලිය පැතිරෙනවා (𑇴𑇳𑇱𑇥)

விளக்கற்றம் பார்க்கும் இருளேபோல் கொண்கன்
முயக்கற்றம் பார்க்கும் பசப்பு.   (௲௱௮௰௬ - 1186)
 

එළියෙ අවසානය - පැතුරුණු අඳුර වාගේ කෙළවර සසඟයෙහි - බලයි සුදු මැලි ගතිය සිරුරේ (𑇴𑇳𑇱𑇦)

புல்லிக் கிடந்தேன் புடைபெயர்ந்தேன் அவ்வளவில்
அள்ளிக்கொள் வற்றே பசப்பு.   (௲௱௮௰௭ - 1187)
 

ගිහි සුවය වින්දෙමි - පසෙකට වන්න හැරුනෙමි එකෙණෙහි ගත පුරා - පැතිර යයි දුර්වර්ණ වත් වී (𑇴𑇳𑇱𑇧)

பசந்தாள் இவள்என்பது அல்லால் இவளைத்
துறந்தார் அவர்என்பார் இல்.   (௲௱௮௰௮ - 1188)
 

මැය දුර්වර්ණයැයි - කියවෙනු විනා කිසි විට ඔහු හැර ගියේ යැ යි - කවර ලෙසකින්වත් නො කියැවෙති (𑇴𑇳𑇱𑇨)

பசக்கமன் பட்டாங்கென் மேனி நயப்பித்தார்
நன்னிலையர் ஆவர் எனின்.   (௲௱௮௰௯ - 1189)
 

පෙම්වතු ගෙ සිරුරත් - සුදු මැලි පැහැය වේ නම් මා සිරුරත් එසේ - හැම විටම දුර්වර්ණ වේවා (𑇴𑇳𑇱𑇩)

பசப்பெனப் பேர்பெறுதல் நன்றே நயப்பித்தார்
நல்காமை தூற்றார் எனின்.   (௲௱௯௰ - 1190)
 

සැප නුදු නැ යි නිගා - මා පෙම්වතුට නො වූවත් මා සුදු මැලි වී යැ යි - ලබන ලද නම් පවා කදිම යි (𑇴𑇳𑇲)

பு. ஆ. முத்துக்கிருஷ்ணன் (திருக்குறள் இசைமலர்)

Raga: சாமா  |  Tala: ரூபகம்
பல்லவி:
நயந்தவர்க்கு நல்காமை நேர்ந்தேன் பசந்ததென்
பண்பியார்க் குரைக்கோ பிற

அநுபல்லவி:
உயர்ந்த நல்ல நிலையில் உள்ளார் அவரே என்றால்
உள்ளபடி என்மேனி பசலை நிறம் பெறுக

சரணம்:
புல்லிக் கிடந்தேன் புடைபெயர்ந்தேன் அவ்வளவில்
அள்ளிக் கொள்வற்றே பசப்பெனவே குறளில்
சொல்லிய விளக்கற்றம் பார்க்கும் இருள் போல் கொண்கன்
மெல்லியென் முயக்கற்றம் பார்க்கும் விந்தை என்னேடி

நேயமிகும் காதலர் நீங்கிச் செல்கின்றார் அதோ
நேரிழை யென் பொன்மேனியில் பசலை நிறம் பார் இதோ
சாயலும் நாணும் அவர் கொண்டார் கைம்மாறாக
நோயும் பசலையுமே தந்தாரடி என் பாங்கி




ජනප්‍රිය පරිච්ඡේදය

ජනප්‍රිය දෙපදය

දෙපද වල නැවත භාවිතා වන වචනය
වැඩි වශයෙන්ම නැවත භාවිතා වන වචනය
  1. படும் - 42
  2. தரும் - 37
  3. இல் - 32
  4. கெடும் - 28
  5. இல்லை - 22

දෙපද ආරම්භයේදී නැවත භාවිතා වන වචනය
දෙපද වල බහුලම පළමු වචනය
  1. ஆற்றின் - 5
  2. இன்பம் - 5
  3. நனவினால் - 5
  4. காமம் - 4
  5. காமக் - 4

දෙපද අවසානයේදී නැවත භාවිතා වන වචනය
දෙපද වල බහුලම අවසාන වචනය
  1. படும் - 42
  2. தரும் - 37
  3. இல் - 32
  4. கெடும் - 28
  5. செயல் - 22