L’affection

Kural Chanson

அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ் ஆர்வலர்
புன்கணீர் பூசல் தரும். (௭௰௧ - 71)

Y a-t-il une targette pour cacher l’affection? Les douces larmes de ceux qui aiment (en voyant la douleur de l’être chéri) révèlent l’affection intérieure.

அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார்
என்பும் உரியர் பிறர்க்கு. (௭௰௨ - 72)

Tout ce que possèdent ceux qui n’aiment pas leur appartient ! chez ceux au contraire, qui aiment, tout appartient au prochain, jusqu’à leurs corps.

அன்போடு இயைந்த வழக்கென்ப ஆருயிர்க்கு
என்போடு இயைந்த தொடர்பு. (௭௰௩ - 73)

On dit que l’union de l’âme et du corps est un effet de l’affection.

அன்புஈனும் ஆர்வம் உடைமை அதுஈனும்
நண்பென்னும் நாடாச் சிறப்பு. (௭௰௪ - 74)

L’affection (envers l’épouse et las enfants) engendre le désir (d’aimer le prochain) et procure la gloire incommensurable de l’amitié.

அன்புற்று அமர்ந்த வழக்கென்ப வையகத்து
இன்புற்றார் எய்தும் சிறப்பு. (௭௰௫ - 75)

La gloire que l’on acquiert au ciel est, dit-on, l’effet de l’affection que l’on a témoignée dans la vie familiale.

அறத்திற்கே அன்புசார் பென்ப அறியார்
மறத்திற்கும் அஃதே துணை. (௭௰௬ - 76)

Les ignorants soutiennent que l’affection est la compagne seulement de la vertu; elle aide aussi à éviter le péché.

என்பி லதனை வெயில்போலக் காயுமே
அன்பி லதனை அறம். (௭௰௭ - 77)

De même que le soleil consume les invertébrés, la vertu consume ceux qui n’ont pas d’affection.

அன்பகத் தில்லா உயிர்வாழ்க்கை வன்பாற்கண்
வற்றல் மரந்தளிர்த் தற்று. (௭௰௮ - 78)

La vie familiale, quand il n’y a pas d’affection dans le cœur, ressemble aux arbres désséchés du désert qui bourgeonnent.

புறத்துறுப் பெல்லாம் எவன்செய்யும் யாக்கை
அகத்துறுப்பு அன்பி லவர்க்கு. (௭௰௯ - 79)

De quelle utilité peuvent être les autres organes extérieurs à ceux qui n’ont pas d’affection dans le cœur.

அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃதிலார்க்கு
என்புதோல் போர்த்த உடம்பு. (௮௰ - 80)

Le corps où s’épanouit est vivant, mais le corps sans affection est un squelette recouvert du derme.

பு. ஆ. முத்துக்கிருஷ்ணன் (திருக்குறள் இசைமலர்)

Raga: லதாங்கி | Tala: ஆதி
பல்லவி:
அன்பு வாழ்வில் வேண்டுமே - மெய்
அறிவு விளங்கும் வழியிதாமே

அநுபல்லவி:
என்பில்லாத புழுவைக் காயும்
ஏறும் வெய்யில தனைப்போல
அன்பில்லாத உயிரை வருத்தும்
அறத்தின் தன்மை ஆதலாலே

சரணம்:
உள்ளத் தன்பில்லாத பேர்க்கே உடலுறுப்பால் பயனுண்டாமோ
உண்மை அன்பை ஈனும் ஆர்வம் உடைமை பெருமை தள்ளலாமோ
கொள்ளத் தகுந்த அறமும் மறமும் கூட்டுகின்ற தன்மையாலே
உள்ள உயிரின் நிலையைக் காட்டும் உலகம் மகிழும் பணிகளாற்றும்

L’affection

அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ் ஆர்வலர்புன்கணீர் பூசல் தரும். (௭௰௧ - 71) Your browser does not support the audio element.

அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார்என்பும் உரியர் பிறர்க்கு. (௭௰௨ - 72) Your browser does not support the audio element.

அன்போடு இயைந்த வழக்கென்ப ஆருயிர்க்குஎன்போடு இயைந்த தொடர்பு. (௭௰௩ - 73) Your browser does not support the audio element.

அன்புஈனும் ஆர்வம் உடைமை அதுஈனும்நண்பென்னும் நாடாச் சிறப்பு. (௭௰௪ - 74) Your browser does not support the audio element.

அன்புற்று அமர்ந்த வழக்கென்ப வையகத்துஇன்புற்றார் எய்தும் சிறப்பு. (௭௰௫ - 75) Your browser does not support the audio element.

அறத்திற்கே அன்புசார் பென்ப அறியார்மறத்திற்கும் அஃதே துணை. (௭௰௬ - 76) Your browser does not support the audio element.

என்பி லதனை வெயில்போலக் காயுமேஅன்பி லதனை அறம். (௭௰௭ - 77) Your browser does not support the audio element.

அன்பகத் தில்லா உயிர்வாழ்க்கை வன்பாற்கண்வற்றல் மரந்தளிர்த் தற்று. (௭௰௮ - 78) Your browser does not support the audio element.

புறத்துறுப் பெல்லாம் எவன்செய்யும் யாக்கைஅகத்துறுப்பு அன்பி லவர்க்கு. (௭௰௯ - 79) Your browser does not support the audio element.

அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃதிலார்க்குஎன்புதோல் போர்த்த உடம்பு. (௮௰ - 80) Your browser does not support the audio element.